Ramiro van manege de nieuwe ark in mierlo is nu pensioenpaard

Ramiro

Als Ramiro naar buiten ging  dan was dat met snelheid. Dit betekende dat ik met de staart in de lucht en mijn hoofd in de wind in hoog tempo door het land ging.

Dan zag  je er niet van af dat ik artrose in mijn rechter voorbeen had. En als ik aandacht wilde dan knuffelde  ik zelf wel met diegene die ik uitzocht. En zo kreeg ik het voor elkaar dat zij mij aandacht gaven. Nu ik ouder werd was ik de buddy van Moblie zo regelde ik zelf tot mijn laatste dag wie ik uit had gekozen. Op 1 februari ben ik in het weiland ingeslapen.